تابلوی آرزوهای من و آرزوهای من

سلام. خب! من یه مدت نبودم. الان هستم باز:)

الان که دارم اینا رو مینویسم هندزفری تو گوشمه و دارم یه فایل صوتی در مورد مذاکره گوش میکنم. هفته ی آینده هم یه کارگاه با عنوان اصول و فنون مذاکره شرکت خواهم کرد چون دقیقا الان، تو این برهه از کسب و کارمون به مذاکره  نیاز داریم خیلی. 

من سرشارم از انرژی. و من باید بدرخشم و من دارم لذت میبرم از این لحظه. و میدونم که اگه بااین دنیا هم راستا بشم، همه چیز عالی خواهد شد. کافیه اینو باور کنم. 

دیروز برای خودم یه چیزی شبیه تابلوی آرزوها درست کردم. البته واقعا تابلو نیست. عکس هر چی دوس دارم داشته باشم رو سرچ کردم و توی یه فولدر توی گوشیم ذخیره کردم  و کپی اون رو هم توی لپ تاپ سیو کردم. و قراره که هر روز صبح بعد از بیدار شدن و هرشب قبل از خواب، به اونها نگاه کنم و اونها رو تجسم کنم. به اینصورت که توی تجسمهام هم زمان بذارم.

یه چیزی که الان فکر میکنم باید به تابلوی ارزوهام اضافه کنم سحرخیزی. من امروز ساعت پنج و نیم بیدار شدم با زنگ ساعتم. و اتفاقا سرحال هم بودم. ولی نمیدونم چه عادتیه که باعث میشه  تا 7  بخوابم. و انتونی رابینز و دارن هاردی همیشه تاکید دارن روی سحر خیزی و بقول هاردی عضو باشگاه ساعت 5 شدن. من باید خیلی زود عضو این باشگاه بشم:)

دیگه همینا:)

آها یه چیز دیگه.  من میخوام یه کسب و کار دیگه رو بصورت فردی شروع کنم. دلیلش اینه که خیلی به این فکر کردم چه کاری هست که دقیقا منو از نظر روحی ارضا میکنه. و قطعا باید توی شغلم برم دنبال اون زمینه. البته قصد از این شاخه به اون شاخه پریدن ندارما. ولی به هر حال ادم باید بره دنبال اون کاری که باهاش خیلی حال میکنه. بقول امیر رضا دهقان، برو دنبال کاری که انقدر دوسش داری که حاضری رایگان هم انجامش بدی.

دیگه همینا:))